Za co kobiety kochają seriale

Począwszy na "M jak Miłość", skończywszy na "Grze o Tron", seriale od dziesięcioleci przekuwają widzów do telewizorów, komputerów, czy... (dobra, nie wiem co to są te wszystkie ajpady i co się da na nich robić, więc skończę już tę wyliczankę). Każdy z nas ma przecież babcię, ciocię, przyjaciółkę od tasiemców po prostu uzależnioną. Mój tata (który sam namiętnie oglądał "doktora House'a" i "Janosika") twierdzi, że jedyną życiową aspiracją mojej chrzestnej jest obejrzenie kolejnego odcinka "Przepisu na życie". Cóż, może tak mocnymi słowami bym tego nie określała, ale jedno jest pewne: kobiety kochają seriale.

Co więc takiego jest w ciągnących się miesiącami filmowych seriach? 

1. Wielka Miłość

Gossip Girl, odcinek 18294613046 (weheartit.com)

Czy to Magda M. z Piotrem, czy Milagros i Ivo, Blair i Chuck, House i Cuddy, w niemal każdym serialu możemy wytypować parę na miarę Brangeliny. Oczywiście gdyby oni byli wreszcie razem, to serial by się skończył i pieniążki nie płynęłyby już do kas producentów. Dlatego trzeba im rzucić mnóstwo kłód pod nogi, żeby rozhisteryzowane nastolatki (i moja babcia) miały jak poobgryzać paznokcie i porozmawiać z teleodbiornikiem ("co ty robisz, idioto, przecież ty ją kochasz!"). Trzeba jednak pamiętać, że po tylu przeciwnościach losu jedno "przepraszam" i namiętny pocałunek nie wystarczą, by doszło do finalnego pojednania. Dlatego trzeba ruszyć w wyścigu o bardziej efektowne zakończenie. Szczyt Empire State Building (dobra, Blair się SPÓŹNIŁA), plaża i zachodzące słońce, szczyt alpejskiego lodowca w sytuacji zagrożenia życia - kiedy będzie przestrzeń kosmiczna? Mogę sobie gadać, wstrętna hipokrytka, ale jestem typową babą i sama to uwielbiam. I czy jest to czas uczuciowego uniesienia, czy depresyjne wpieprzanie lodów czekoladowych na dnie wszechświata - zawsze jest dobry dzień na pooglądanie nieszczęśliwej miłości, która mimo wszystko skończy się dobrze.

2. Intrygi, spiski, zdrady i tajemnice

The Borgias

 Serial nie byłby sobą gdyby nie obfitował w tego rodzaju perturbacje. Ktoś udaje, że stracił pamięć, inny pozoruje swoją śmierć, chociaż tak naprawdę ucieka z Arabskim Szejkiem do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, ktoś jeszcze inny donosi anonimowo na najlepszą przyjaciółkę, żeby zniszczyć jej życie... ale to mało! Serialowi bohaterowie (nawet ci, których zaetykietowalibyśmy raczej jako "heroes" niż "villains") bez cienia skrupułów mordują, trują, czy powodują niewyjaśnione zaginięcie swoich oponentów. Cóż, tym z natury dobrym zawsze uchodzi to na sucho, bo przecież bronią honoru rodziny. Najfajniejsze jest to, że scenariusze seriali w których takich sytuacji mamy najwięcej, napisało samo życie, sama historia. "Rodzina Borgiów" mogłaby konkurować z "Plotkarą" o trofeum w konkursie na najbardziej niedorzeczny i skomplikowany bieg wydarzeń - z tym, że Borgiowie istnieli naprawdę i diabeł jeden wie, czy nie byli jeszcze bardziej zdemoralizowani niż pokazuje to serial. 

3. Idealizacja... cóż, wszystkiego co się tylko da

Żeby serial odniósł sukces, musimy go lekko podkolorować w stosunku do prawdziwego życia. Polacy przez lata oglądać mogli jedynie seriale o perypetiach szarych ludzi z peerelowskiej rzeczywistości, psa Szarika i dzielnego rozbójnika z Podhala. Nie dziwmy się więc, że gdy na ekranach telewizorów pojawiła się "Dynastia" i "Moda na Sukces", to natychmiast zrobiły niesamowitą furorę i podbiły serca naszych babć (niektóre wciąż wiernie śledzą losy Ridge'a i Brooke, moja na przemian z Chuckiem i Blair). Po raz pierwszy pokazano przepych, o jakim wielu nawet się nie śniło, jeśli nie mieli żadnego wujka mieszkającego na czarno w AMERYCE, najlepiej CZIKAGO. Co interesujące, bohaterów nie pokazywano w pracy - wydawać by się mogło, że cała ich egzystencja ogranicza się do pławienia się w swoim bogactwie i okazjonalnego wywoływania skandali towarzyskich. To jednak nie wszystko - nikt nie chciał by przecież oglądać serialu o brzydkich ludziach - każdy chce przecież pooglądać bożyszcza w telewizji. 

Telewizyjne sztuczki

Dlatego Chuck Bass nie może być tylko bogaty - to za mało! Trzeba jeszcze sprawić, żeby był nieziemsko przystojny, szarmancki, no i o charakterze nawróconego badassa, jaki kobiety kochają najbardziej. Moim ulubionym przykładem serialowego wykrzywiania rzeczywistości jest "Dynastia Tudorów". Serial niezmiernie wciągający i ciekawy, polecam każdemu (tu skończyłam z prześmiewczą wymową, przynajmniej w tym zdaniu mówię serio). W przyjemny sposób pozwala przyswoić sobie historię jednego z najważniejszych władców, jakich miała Anglia. Wydarzenia historyczne odwzorowane są w sposób wierny, mamy do czynienia z postaciami realistycznymi... no właśnie, czy aby na pewno? Cóż, nie mam nic przeciwko nieziemskiemu spojrzeniu Jonathana Rhysa Meyersa, ale chyba ktoś lekko przesadził obsadzając go w roli największego kaszalota jakiego znał świat. 

4. Mądrości życiowe

 O mądrościach życiowych wpajanych nam przez telewizję można by napisać długi i oddzielny post. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że coraz więcej osób wynajduje sobie w serialach idoli, których w późniejszym życiu uparcie stara się naśladować. Która z fanatycznych wielbicielek "Plotkary" nie zadała sobie nigdy pytania What would Blair Waldorf do? niech pierwsza rzuci kamień. Seriale obfitują w życiowe mądrości, mniej lub bardziej przydatne - a ludzie kochają aforyzmy jak te Nathana z "The Misfits" - dzięki którym tarzamy się ze śmiechu po podłodze, i które nie raz wracają do nas zakopane raz w naszej podświadomości. 

5. Wylewanie hektolitrów łez

Nie martwcie się, nie ma co myśleć "jestem taka głupia, że ryczę oglądając seriale" - one zostały napisane po to, żeby baby wylewały na nich łzy (znam też osobników płci męskiej, którzy się do tego przyznają). Płaczemy z powodu romantycznego pojednania ukochanej pary, śmierci (bywa, że domniemanej) ulubionego bohatera, bezradności zakochanej osoby. Gdy tasiemiec ciągnie się przez dłuższy czas, przywiązujemy się do pojawiających się w nim postaci niczym do osób, które znamy naprawdę, dlatego ich  przygody nierzadko wzbudzają w nas silniejsze emocje (nie mówię tu o "Modzie na Sukces", która pomimo tego, że na ekranach telewizorów gości od zarania dziejów, to na nikim nie robi już najmniejszego wrażenia pogrzeb Taylor czy 823751 ślub Ridge'a i Brooke). A kobiety uwielbiają wyć wniebogłosy przed telewizorem, przyznajcie się. Paradoksalnie to najlepsze lekarstwo na kiepski humor.

Nazwijcie mnie serialową maniaczką, kimkolwiek tylko chcecie - nie ukrywam swojej typowo kobiecej natury wielbicielki takich MAINSTREAMOWYCH zainteresowań. Chętnym z pewnością coś ciekawego polecę, jak i również ucieszę się dostając od was propozycje nowych rzeczy dla mnie, pod warunkiem, że nie jest to "How I Met Your Mother" ani "Seks w Wielkim Mieście" :) 

PS. Niestety będę mieć teraz dla bloga coraz mniej czasu. Postaram się odpowiadać na komentarze w miarę regularnie, ale nie wiem, czy uda mi się publikować więcej niż 1-2 posty miesięcznie. Musicie mi wybaczyć i pamiętać, że Dani California Rokendrolla opuszczać nie zamierza! 
PS2. Szablon po raz pierwszy zobaczyłam u Pani_Ka, jednak jest dość łatwo dokopać się do niego w internecie i zmodyfikować - niemniej jednak honory za wygrzebanie jego oryginalnej należą się powyższej osobie.

The Desert Sessions - Bring it Back Gentle